تاریخ الطبرى ـ به نقل از یونس بن حبیب جَرمى ـ : وقتى عبید اللّه بن زیاد ، حسین
بن على علیه السلام و برادرانش را کشت، سرِ آنها را براى یزید بن معاویه فرستاد .
یزید ، نخست ، از کشته شدن آنها شادمان گردید و عبید اللّه در نزد او جایگاهى والا
پیدا کرد ؛ ولى زمانى طولانى نگذشت که از کشته شدن حسین علیه السلام پشیمان شد و مى
گفت: اتّفاقى برایم نمى افتاد ، اگر براى پاسداشت شأن پیامبر و مراعات حقّ او و
خویشاوندى اش، رنج حسین را تحمّل مى کردم و او را با خودم به خانه ام مى بردم و در
آنچه مى خواست، حاکمش مى کردم ، هرچند که مایه عیب و ضعف حکومتم مى شد!
ادامه مطلب
درباره این سایت